Gudiyam Chennai 100 000 years
ago
A
60-kilometre drive from Chennai to Gudiyam village past Poondi brings you to an
inaccessible forest of evergreen and deciduous trees, and just five kilometres
in this dense region lies the largest Palaeolithic or Stone Age cave of Tamil
Nadu.
In 1863, Robert Bruce Foote, a British geologist, discovered a stone tool - a handaxe, made, used and discarded by the Stone Age man - from a gravel pit in suburban Pallavaram. The discovery, small but momentous, opened up an entire new area of research about the Palaeolithic Age in the Tamil Nadu region, and pushed back the antiquity of the Tamil man by 1,00,000 years.
Foote's modesty prevented him from making a sensation of this find but he made a record of it in the Madras Journal of Literature & Science in 1866. In this he not only described the geological contexts of stone tools but also attempted to fix their probable age and contemporary climatic conditions. Handaxes and cleavers, the typical Palaeolithic tools, later came to be called the 'Madrasian Industry' as against choppers of the 'Soan Industry' of the North-West sub-continent.
Foote was joined by his colleague William King in this daunting task of exploring the environs surrounding Madras. They located numerous Palaeolithic sites such as Poondi, Gudiyam and Attrambakkam, among others, in the Chingleput and North Arcot districts of northern Tamil Nadu. With Foote's death in 1912, prehistoric research almost came to a standstill in the State, and though the Archaeological Survey of India conducted excavations at the cave site at Gudiyam during the Sixties and Seventies, lack of published excavation reports shrouded the work.
However, Foote's serious work had drawn national and international attention and many foreigners and Indians attempted to reach the caves in and around Gudiyam but without much success as no tracks or pathways had been laid to get to the difficult rocky terrain once inhabited by the prehistoric man.
The Department of Archaeology, Tamil Nadu, had already set up a museum at Poondi displaying some of the prehistoric finds from different parts of Tamil Nadu, and in 1993 mooted the novel idea of creating a sculpture park within the campus of the Poondi Museum that would have a replica of the Palaeolithic cave, the early hominid and Palaeolithic stone implements. The project was assigned to Dr. Alphonso Arul Doss, former Principal of the Government College of Arts and Crafts, Chennai, for execution in the same year, within a time-frame of six months. Despite certain references available, the task was formidable and the immediate possibility before Dr. Alphonso was to form an efficient and knowledgeable team and inspire the members to carve out this complex.
Sculptors from the College of Arts and Crafts, Chennai - T.R.P. Mukhiah, S. Gopal, Chandrasekhar and Velayudhan - all of them lecturers at that time - were inducted into the team and several students were recruited to help in the overall completion of the project. The technique for making the sculptures of the Palaeolithic man was carefully evolved. First the figures were made in clay according to references and information based on anthropological and physiological studies of the prehistoric man. Dr. Alphonso also made several drawings and miniature models which served as guidelines for the sculpting team.
Once the figures were made in clay, they were cast in plaster and the moulds were used to create sculptures in cement concrete mixed with red ochre, black and green colours to derive a natural stone colour. After the figures were ready, the rock-bed on which to mount the figures as also the cave in the backdrop had to be created. The final work needed a professional touch and a moulder was given the job of searching small hillocks in the suburbs of Chennai to choose a number of suitable moulds. These moulds in turn were used to create numerous cement casts mixed with colours that would bring the natural appearance of rock. The cave was put in place, the rock-bed was laid out in front of it and the Palaeolithic figure placed on the elevated area, completing the 1-lakh-year-old scenario.
As you enter the Poondi Museum, there is the stunning view of the rock-hewn cave covered with natural greenery against the backdrop of which the Palaeolithic man, woman and child are engaged in their daily activities - one roasting a freshly killed bird on a fire created by striking flints, another sharpening a stone arrow as other implements such as handaxes, howes and wedges lie around. Some other hunched hominid keep a watch against unwanted intruders. The woman and child sit cosily basking in the sun, under the protective eye of the men. There is a giant snail that lies curled up on one side and the paintings on the cave wall created by sculptor Chandrasekhar with the help of students and depicting human forms, birds, bulls and elephants, take us back to the caves of Lazcaux in France or Altamira in Spain.
The sculpture park in Poondi not only provides a documentary evidence of prehistoric Tamil Nadu but also proves once again that the past is always part of the present and lives on through art.
Tamilan
ஒரு லட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன், ஆதி மனிதன் வசித்த குடியம் குகை
இந்திய தொல் பழங்காலத்தின் தந்தை ராபர்ட் புரூஸ் பூட்!
மே 30, 1863 - இந்திய தொல் பழங்கால வரலாற்றின் பொன் நாள். பனியுக காலத்திலும், இந்தியாவில் மனிதன் வாழ்ந்ததற்கான தடயம் கிடைத்த நன்னாள். அன்று தான், ராபர்ட் புரூஸ் பூட் எனும் வரலாற்று ஆராய்ச்சியாளர், சென்னை, பல்லாவரம் பகுதியில், பழைய கற்கால கருவியை முதன்முதலில் கண்டெடுத்த நாள்.
யார் இந்த ராபர்ட் புரூஸ் பூட்? இங்கிலாந்து நாட்டில், 1834ல், பிறந்தவர். நிலவியல் வல்லுனரான இவர், தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளராகவும் திகழ்ந்தவர். பழைய கற்கால மனிதர்கள் வாழ்ந்த இடங்கள், அவர்களது ஆயுதங்களை கண்டறிந்து, இந்திய தொல் பழங்காலத்தின் தந்தை என்று, வரலாற்று அறிஞர்களால் அழைக்கப்படுகிறார்.
கடந்த 1858, செப்டம்பர் மாதம், தன், 24வது வயதில், மத்திய நிலவியல் ஆய்வுத் துறையில், நில அளவையாளராக (சர்வேயர்) தன் பணியைத் துவக்கினார்.
33 ஆண்டுகள் பணிபுரிந்து, 1891ல், முதுநிலை கண்காணிப்பாளராக ஓய்வு பெற்றார். இவரது ஆய்வு முழுக்க, முழுக்க சென்னை மாகாணத்திற்கு உட்பட்டே நடந்துள்ளது என்கின்றனர் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள்.
இவரது முதல் ஆய்வு, சென்னை பல்லாவரம் பகுதியில் துவங்கியது. இங்கு, கற்கால மனிதர்கள், கற்களையே ஆயுதங்களாக பயன்படுத்தினர் என்பதை கண்டறிந்து, உலகிற்கு தெரியப்படுத்தினார். அதன்பின், திருவள்ளூர் மாவட்டம் (அப்போது செங்கல்பட்டு மாவட்டத்தில் இருந்தது) பூண்டி நீர்தேக்கத்திற்கு அருகே அத்திரம்பாக்கம் ஓடைப்பகுதி மற்றும் அதன் சுற்றுப் பகுதிகளில் கள ஆய்வு மேற்கொண்டார்.
இங்கு, ஒரு லட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன், மக்கள் வாழ்ந்தனர் என்பதற்கான வரலாற்று ஆதாரங்களை கண்டறிந்தார். இந்த ஆயுதங்கள், சென்னை கற்கோடாரி மரபு வகையைச் சார்ந்தது. கற்கால மக்கள் பயன்படுத்திய கல் ஆயுதங்களையும் சேகரித்தார். இவை அனைத்தும் பூண்டியில், தொல்லியல் துறையின் அகழ் வைப்பகத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளன.
பூண்டி அகழ்வைப்பக காப்பாட்சியர் ஸ்ரீகுமார் கூறியதாவது:
ராபர்ட் புரூஸ் பூட், தென் இந்தியத் தீபகற்ப பகுதியில் கண்டுபிடித்த, 459 வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலப் பகுதிகளில், 42 பகுதிகள் பழைய கற்காலத்தையும், 252 பகுதிகள் புதிய கற்காலத்தையும் சார்ந்தவை. திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில், தேரி பகுதிகளில் நுண்கற்காலக் கருவிகளை கண்டெடுத்து, அப்பகுதியில் நுண்கற்கால தொழிற்சாலை இருந்தமையை உறுதிப்படுத்தியுள்ளார். பழைய கற்கால, புதிய கற்கால கல் ஆயுதங்களை, அதன் உருவமைப்பு மற்றும் தொழில் நுட்ப முறையைக் கொண்டு வகைப்படுத்தும் பணியை மேற்கொண்டார். தென் இந்தியாவில் பழைய கற்காலத்திற்கும், புதிய கற்காலத்திற்கும் இடையேயுள்ள நீண்ட இடைவெளியைக் கண்டறிந்து, அதற்கான காரணத்தை அறியும் பொருட்டு மேற்கொண்ட அவரது ஆய்வு சிறப்பு வாய்ந்தது.
சென்னை, மைசூர், ஐதராபாத், பரோடா பகுதிகளில், இவரால் சேகரிக்கப்பட்ட வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட தொல் பொருட்கள், 1904ல், சென்னை அருங்காட்சியத் துறையால் வாங்கப்பெற்று, அதற்கென தனி காட்சியறை, தொல்லியல் பிரிவில் நிறுவப்பட்டது. அறிய கண்டுபிடிப்புகளை வெளிக்கொணர்ந்து, பல தொல்லியல் சிக்கல்களுக்கு தீர்வு கண்டு, "இந்திய தொல் பழங்காலத்தின் தந்தை' என்றழைக்கப் பட்ட ராபர்ட் புரூஸ் பூட், டிச.,29, 1912ல், இயற்கை எய்தினார். இந்திய நாகரிக வரலாற்றை, லட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டதென, முதன் முதலில் உலகுக்கு காட்டிய பெருமை இவரையே சாரும்.
In 1863, Robert Bruce Foote, a British geologist, discovered a stone tool - a handaxe, made, used and discarded by the Stone Age man - from a gravel pit in suburban Pallavaram. The discovery, small but momentous, opened up an entire new area of research about the Palaeolithic Age in the Tamil Nadu region, and pushed back the antiquity of the Tamil man by 1,00,000 years.
Foote's modesty prevented him from making a sensation of this find but he made a record of it in the Madras Journal of Literature & Science in 1866. In this he not only described the geological contexts of stone tools but also attempted to fix their probable age and contemporary climatic conditions. Handaxes and cleavers, the typical Palaeolithic tools, later came to be called the 'Madrasian Industry' as against choppers of the 'Soan Industry' of the North-West sub-continent.
Foote was joined by his colleague William King in this daunting task of exploring the environs surrounding Madras. They located numerous Palaeolithic sites such as Poondi, Gudiyam and Attrambakkam, among others, in the Chingleput and North Arcot districts of northern Tamil Nadu. With Foote's death in 1912, prehistoric research almost came to a standstill in the State, and though the Archaeological Survey of India conducted excavations at the cave site at Gudiyam during the Sixties and Seventies, lack of published excavation reports shrouded the work.
However, Foote's serious work had drawn national and international attention and many foreigners and Indians attempted to reach the caves in and around Gudiyam but without much success as no tracks or pathways had been laid to get to the difficult rocky terrain once inhabited by the prehistoric man.
The Department of Archaeology, Tamil Nadu, had already set up a museum at Poondi displaying some of the prehistoric finds from different parts of Tamil Nadu, and in 1993 mooted the novel idea of creating a sculpture park within the campus of the Poondi Museum that would have a replica of the Palaeolithic cave, the early hominid and Palaeolithic stone implements. The project was assigned to Dr. Alphonso Arul Doss, former Principal of the Government College of Arts and Crafts, Chennai, for execution in the same year, within a time-frame of six months. Despite certain references available, the task was formidable and the immediate possibility before Dr. Alphonso was to form an efficient and knowledgeable team and inspire the members to carve out this complex.
Sculptors from the College of Arts and Crafts, Chennai - T.R.P. Mukhiah, S. Gopal, Chandrasekhar and Velayudhan - all of them lecturers at that time - were inducted into the team and several students were recruited to help in the overall completion of the project. The technique for making the sculptures of the Palaeolithic man was carefully evolved. First the figures were made in clay according to references and information based on anthropological and physiological studies of the prehistoric man. Dr. Alphonso also made several drawings and miniature models which served as guidelines for the sculpting team.
Once the figures were made in clay, they were cast in plaster and the moulds were used to create sculptures in cement concrete mixed with red ochre, black and green colours to derive a natural stone colour. After the figures were ready, the rock-bed on which to mount the figures as also the cave in the backdrop had to be created. The final work needed a professional touch and a moulder was given the job of searching small hillocks in the suburbs of Chennai to choose a number of suitable moulds. These moulds in turn were used to create numerous cement casts mixed with colours that would bring the natural appearance of rock. The cave was put in place, the rock-bed was laid out in front of it and the Palaeolithic figure placed on the elevated area, completing the 1-lakh-year-old scenario.
As you enter the Poondi Museum, there is the stunning view of the rock-hewn cave covered with natural greenery against the backdrop of which the Palaeolithic man, woman and child are engaged in their daily activities - one roasting a freshly killed bird on a fire created by striking flints, another sharpening a stone arrow as other implements such as handaxes, howes and wedges lie around. Some other hunched hominid keep a watch against unwanted intruders. The woman and child sit cosily basking in the sun, under the protective eye of the men. There is a giant snail that lies curled up on one side and the paintings on the cave wall created by sculptor Chandrasekhar with the help of students and depicting human forms, birds, bulls and elephants, take us back to the caves of Lazcaux in France or Altamira in Spain.
The sculpture park in Poondi not only provides a documentary evidence of prehistoric Tamil Nadu but also proves once again that the past is always part of the present and lives on through art.
Tamilan
ஒரு லட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன், ஆதி மனிதன் வசித்த குடியம் குகை
இந்திய தொல் பழங்காலத்தின் தந்தை ராபர்ட் புரூஸ் பூட்!
மே 30, 1863 - இந்திய தொல் பழங்கால வரலாற்றின் பொன் நாள். பனியுக காலத்திலும், இந்தியாவில் மனிதன் வாழ்ந்ததற்கான தடயம் கிடைத்த நன்னாள். அன்று தான், ராபர்ட் புரூஸ் பூட் எனும் வரலாற்று ஆராய்ச்சியாளர், சென்னை, பல்லாவரம் பகுதியில், பழைய கற்கால கருவியை முதன்முதலில் கண்டெடுத்த நாள்.
யார் இந்த ராபர்ட் புரூஸ் பூட்? இங்கிலாந்து நாட்டில், 1834ல், பிறந்தவர். நிலவியல் வல்லுனரான இவர், தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளராகவும் திகழ்ந்தவர். பழைய கற்கால மனிதர்கள் வாழ்ந்த இடங்கள், அவர்களது ஆயுதங்களை கண்டறிந்து, இந்திய தொல் பழங்காலத்தின் தந்தை என்று, வரலாற்று அறிஞர்களால் அழைக்கப்படுகிறார்.
கடந்த 1858, செப்டம்பர் மாதம், தன், 24வது வயதில், மத்திய நிலவியல் ஆய்வுத் துறையில், நில அளவையாளராக (சர்வேயர்) தன் பணியைத் துவக்கினார்.
33 ஆண்டுகள் பணிபுரிந்து, 1891ல், முதுநிலை கண்காணிப்பாளராக ஓய்வு பெற்றார். இவரது ஆய்வு முழுக்க, முழுக்க சென்னை மாகாணத்திற்கு உட்பட்டே நடந்துள்ளது என்கின்றனர் வரலாற்று ஆய்வாளர்கள்.
இவரது முதல் ஆய்வு, சென்னை பல்லாவரம் பகுதியில் துவங்கியது. இங்கு, கற்கால மனிதர்கள், கற்களையே ஆயுதங்களாக பயன்படுத்தினர் என்பதை கண்டறிந்து, உலகிற்கு தெரியப்படுத்தினார். அதன்பின், திருவள்ளூர் மாவட்டம் (அப்போது செங்கல்பட்டு மாவட்டத்தில் இருந்தது) பூண்டி நீர்தேக்கத்திற்கு அருகே அத்திரம்பாக்கம் ஓடைப்பகுதி மற்றும் அதன் சுற்றுப் பகுதிகளில் கள ஆய்வு மேற்கொண்டார்.
இங்கு, ஒரு லட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன், மக்கள் வாழ்ந்தனர் என்பதற்கான வரலாற்று ஆதாரங்களை கண்டறிந்தார். இந்த ஆயுதங்கள், சென்னை கற்கோடாரி மரபு வகையைச் சார்ந்தது. கற்கால மக்கள் பயன்படுத்திய கல் ஆயுதங்களையும் சேகரித்தார். இவை அனைத்தும் பூண்டியில், தொல்லியல் துறையின் அகழ் வைப்பகத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளன.
பூண்டி அகழ்வைப்பக காப்பாட்சியர் ஸ்ரீகுமார் கூறியதாவது:
ராபர்ட் புரூஸ் பூட், தென் இந்தியத் தீபகற்ப பகுதியில் கண்டுபிடித்த, 459 வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலப் பகுதிகளில், 42 பகுதிகள் பழைய கற்காலத்தையும், 252 பகுதிகள் புதிய கற்காலத்தையும் சார்ந்தவை. திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில், தேரி பகுதிகளில் நுண்கற்காலக் கருவிகளை கண்டெடுத்து, அப்பகுதியில் நுண்கற்கால தொழிற்சாலை இருந்தமையை உறுதிப்படுத்தியுள்ளார். பழைய கற்கால, புதிய கற்கால கல் ஆயுதங்களை, அதன் உருவமைப்பு மற்றும் தொழில் நுட்ப முறையைக் கொண்டு வகைப்படுத்தும் பணியை மேற்கொண்டார். தென் இந்தியாவில் பழைய கற்காலத்திற்கும், புதிய கற்காலத்திற்கும் இடையேயுள்ள நீண்ட இடைவெளியைக் கண்டறிந்து, அதற்கான காரணத்தை அறியும் பொருட்டு மேற்கொண்ட அவரது ஆய்வு சிறப்பு வாய்ந்தது.
சென்னை, மைசூர், ஐதராபாத், பரோடா பகுதிகளில், இவரால் சேகரிக்கப்பட்ட வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட தொல் பொருட்கள், 1904ல், சென்னை அருங்காட்சியத் துறையால் வாங்கப்பெற்று, அதற்கென தனி காட்சியறை, தொல்லியல் பிரிவில் நிறுவப்பட்டது. அறிய கண்டுபிடிப்புகளை வெளிக்கொணர்ந்து, பல தொல்லியல் சிக்கல்களுக்கு தீர்வு கண்டு, "இந்திய தொல் பழங்காலத்தின் தந்தை' என்றழைக்கப் பட்ட ராபர்ட் புரூஸ் பூட், டிச.,29, 1912ல், இயற்கை எய்தினார். இந்திய நாகரிக வரலாற்றை, லட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டதென, முதன் முதலில் உலகுக்கு காட்டிய பெருமை இவரையே சாரும்.
தமிழன் திமிரானவன்
No comments:
Post a Comment