குழந்தை இடைவிடாது
அழுதால் திருஷ்டியா? வியாதியா? பயமா?
பொதுவாகவே இடைவிடாது
பச்ச குழந்தை அழுதால் திருஷ்டி பட்டுவிட்டது என்று சொல்லி…
ஒரு ஈர் குச்சியில்
மூன்று மிளகாய் வத்தல் சொருகி அதன் நுனியில் ஒரு வெள்ளை பருத்தி துணியை சுற்றி நல்லெண்ணையில்
நனைத்து பற்ற வைத்து குழந்தையின் முன் இடம் வலமாக ஆட்டுவார்கள்.
எதையாவது பார்த்து
பயந்தோ அல்லது கனவு கண்டோ அதை நினைவில் சொல்லதெரியாமல் அழுதுகொண்டே இருக்கும் குழந்தை
இந்த புதிய ஒளியை கண்டு அதிசயத்து பார்க்கும்.
அதன் பார்வை அந்த
ஒளியின் மீதே இருக்கும். அதன் ஆழ்மனதில் பதிந்த பய உணர்வு மெல்ல மெல்ல அகலும். அதன்
மனதில் இந்த வெளிச்சம் மட்டுமே நினைவில் நிறையும்.
அத்தோடு மிளகாயும்
எண்ணையும் கலந்த புகை நெடி குழந்தையின் சுவாசத்தை சீர் செய்யும். நெஞ்சில் கோழை சளி
இருந்தால் இருமல் தும்மல் மூலம் வெளியேறும்.
சிறு குழந்தைகள்
கண்ணால் சிவப்பு வெள்ளை நிறங்கள் மட்டுமே இனம் காணமுடியும். மற்ற நிறங்கள் தெரியாது.
எனவேதான் இந்த ஏற்பாடு.
வளர்ந்த குழந்தைகளுக்கு
கண் கொட்டாங்கச்சியில் மிளகாய் கல் உப்பு போட்டு எரியவிட்டு சுற்றி போடுவார்கள்.
இதன் மூலம் கெட்ட
நீர் வியர்வையாக வெளியேறும். இதன் நெடியில் சுவாசம் சீரடையும் சுவாச பாதையில் உள்ள
சளி தும்மல் மூலம் வெளியேற்றவே இந்த ஏற்பாடு.
இதை எல்லாம் நாம்
எப்போது உணர்வோம்?
நம் மரபு கலாச்சாரம்
பண்பாடு பழக்கவழக்கம் எல்லாமே காரண காரியத்தோடு நம் நன்மைக்காக அர்த்தத்தோடு உருவாக்கப்பட்டவையே.
நம் முன்னோர்களின்
ஒவ்வொரு செயலிலும் நம் ஆரோக்கியத்துக்கான மருத்துவம் இருந்தது.
அதில் மூடநம்பிக்கை இல்லை.
புரிந்தவர் பயன்படுத்தி
பலனடைகிறார்கள்.
புரியாதவர்கள்
பரிகசித்து பரிதவிக்கிறார்கள்.
தமிழன் திமிரானவன்
சுந்தர்ஜி
No comments:
Post a Comment