The Big Temple-Tanjore-Tamil Nadu-India
Entire Temple is
constructed of 130,000 Tonnes of Granite
The Peruvudaiyar Kovil,
also known as Brihadeeswara Temple, RajaRajeswara Temple and Rajarajeswaram, at
Thanjavur in the Indian state of Tamil Nadu, is a Hindu temple dedicated to
Shiva and an art of the work achieved by Cholas in Tamil architecture. The
temple is part of UNESCO World Heritage Site and "Great Living Chola
Temples".
This is one of the largest
temple in India and one of India's most prized architectural sites. The temple
stands amidst fortified walls that were probably added in the 16th century. The
vimana (or temple tower) is 216 ft (66 m) high and is among the tallest of its
kind in the world. The Kumbam (Kalasha or Chikharam) (apex or the bulbous
structure on the top) of the temple is carved out of a single stone and it
weighs around 80 tons.
There is a big statue of Nandi
(sacred bull), carved out of a single rock, at the entrance measuring about 16
feet long and 13 feet high. The entire temple structure is made out of granite,
the nearest sources of which are close to Tiruchirappalli, about 60 km to the
west of Thanjavur. Built in 1010 AD by Raja Raja Chola I in Thanjavur,
Peruvudaiyaar Temple, also popularly known as the ‘Big Temple', turned 1000
years old in 2010.
Chola Architetectural and
Engineering Skills, the Sculptural and Painting marvels and of course the careful
Planning and Execution involved to build such a magnificent Monument
The Big temple of Thanjavur
was called as Rajarajeeswaram , abode of the Lord of Rajaraja Chola or the
Temple for Lord Iswara built by Raja Raja Chola the great. With the fall of the
Cholas, Thanjavur was resurrected by the Nayaks and Marathas during that time
frame the name was sanskritised and called Brahadeeswara temple.
Today the world knows
Rajarajeeswaram as the big temple or Brahadeswara temple, an UNESCO world
heritage monument, but what the world does not know is about the all round
skills of its builder Rajaraja Chola the Great, The architectural intricacies
of the temple and the sculptures and arts which have lasted a millennium.
We strive to bring to light
the way of life a thousand years ago and the way the big temple was built and
how it has changed though the last thousand years and its state today.
What we have endeavoured to
start with the big temple will continue to other South Indian monuments to show
the wonders of ancient arts and architectures of South India.
Rajaraja Chola the Great
Rajaraja Chola I ( 985 to
1015 CE) was an unequalled monarch who ruled the entire Southern part of India
over thousand years ago, whose greatness and glory can still witnessed by the
world by his magnum opus the Brahadeswara Temple in Thanjavur.
He was born
Arunmozhivarman, the second son of the Parantaka Cholan II alias Sundara Cholan
and Vanavan Mahadevi. His brother the crown prince the Valiant Aditha Karikalan
was assasinated and there was a political instability which followed this. Even
as a youngster when all the people of the country wanted to crown him as the
ruler, he declined and relinquished his right and requested his uncle to rule
the mighty Chola kingdom to avoid any ill feelings in the family and waited for
fifteen years to become the monarch and ruled for thirty years from 985 to 1015
which was the beginning of the golden age of cholas.
Its not an exaggeration to
call RajaRaja Chola an all round genius earning him the various titles which
can be found in his inscriptions.
He was valiant warrior and
a master strategist who built his empire by his might of his army, navy and
political treaties.
He paid meticulous
attention to the welfare and comfort of his people. His local administration
and civil administration system was par excellence.
Rajaraja built the Great
temple of Thanjavur and covered the two hundred feet high tower with gold to
signal his contribution. The temple survives to this day in its original
grandeur. It is a magnificient haven of architecture, sculpture and paintings.
His rule demonstrates the
equality and liberty the chola women enjoyed. His sister Kundavai and queens
possessed property in their own names, which they donated to charity, temples
and infirmaries and issuing orders with equal validity as that of the Emperor.
Rajaraja was a staunch
follower of Saivism but ensured religious tolerance and patronized all
religions Saivism, Vaishnavism, Saktam, Jainism and Buddhism alike.
Specialities
Very famous for its
architectural beauty.
The Shiva Lingam in the
Sanctum Sanctorum and the nandhi are made out of one stone. They are among the
biggest in India.
It is unfair to describe
the vimanam as ‘just tall’, it towers to a whopping height of 216 feet and is
bedecked with numerous stucco figures. The gold covered octagonal dome
(Sikharam) that makes up the top portion of the vimanam is made out of a single
granite block and weighs 81 tons (81000 kilograms). This block is said to have
been drawn by elephants on a specially constructed 6 km long ramp and placed on
its granite platform. Another interesting fact to be noted here is that the
shadow of the the Sikharam never falls on the ground.
A 107 paragraph long
inscription on the walls of the Vimanam records the contributions of Raja Raja
Chola and his sister Kundavai to the Thanjavur temple. The temple stands within
a fort, whose walls are later additions built in the 16th century. The towering
vimanam is about 200 feet in height and is referred to as Dakshina Meru. The
octogonal Shikharam rests on a single block of granite weighing 81 tons. It is
believed that this block was carried up a specially built ramp built from a
site 6 kilometeres away from here. Huge Nandis dot the corners of the
Shikharam, and the Kalasam on top by itself is about 3.8 meteres in height.
Hundreds of stucco figures bejewel the Vimanam, although it is possible that
some of these may have been added on during the Maratha period. The Shivalingam
- Peruvudaiyar, Rajarajeswaramudaiyar - is a huge one, set in a two storeyed
sanctum, and the walls surrounding the sanctum delight visitors as a storehouse
of murals and sculpture.
Interesting Facts About the
Brihadeeshwara Temple of Tanjore
A study in Oriental
architecture or history is certainly incomplete without a mention of the
Tanjore Brihadeeshwara Temple or the Tanjore Periya Kovil (Big Temple). This
imposing structure was built by Raja Raja Cholan and his sister Kundavai, both
ardent devotees of Lord Shiva. It was constructed by the King at the height of
the Chola reign to signify his power and strength. Here are a few facts not
known about this Chola temple of Thanjavur:
a) The original name of the
deity was Rajarajeshwar. It was the Marathas who gave it the name
Brihadeeshwara or the Great Ishwara.
b) The main temple is
entirely built of granite. More than 130,000 tons of granite is said to have
been used to build it.
c) A long associated myth
with this temple temple is that the shadow of the main structure does not fall
on the ground. However, this has been proven wrong by scientists.
d) The statue of Nandi at
the entrance of the temple is carved out of a single stone.
e) The main Vimanam, which
is at about 200 feet is often called Dakshin Meru or Southern Meru.
f) The inspiration to build
the temple came to Raja Raja Cholan during his visit to Sri Lanka and is a
result of a dream he had.
g) The temple has a
portrait of Raja Raja Cholan paying obeisance to Lord Natarajar. This is
undoubtedly, the first ever instance of a royal portrait.
h) Inscriptions in the
temple point towards Kunjara Mallan Raja Raja Perunthachan as the chief
architect of the temple. His successors survive to this day and practice the
art of Vastu or Vastu Shastra.
i) Depictions of nartakis
or dancers showing eighty one of hundred and eight karanas (synchronised
movements of hands and feet) in Bharata Natyam are carved here. These karanas
are a part of karanas mentioned in the Natya Shastra of Bharata Muni or Sage
Bharata. There is also evidence that the temple was a platform for talented
dancers to showcase their talent. These depictions are first of their kind.
j) The inscriptions also
mention the different kinds of jewels used in the period. Each of these jewels
are mentioned in detail. A total of twenty three different types of pearls,
eleven varieties of diamonds and rubies are mentioned in these inscriptions.
What astounds historians is
that there was not a single granite quarry in about 100 km radius of the
temple. This means that transporting these stones would have been a herculean
task. But Raja Raja Cholan insisted on the use of these stones. All of these
features make this Chola temple of Tanjore, a magnum opus of the Chola reign.
தஞ்சாவூர் பெருவுடையார் கோயிலுக்குச் சிறப்பு அம்சங்கள் பல உண்டு. இரண்டு அல்லது மூன்று தளங்களை மட்டுமே கொண்டு கோயில்கள் கட்டப்பட்டு வந்த காலத்தில், கற்களே கிடைக்காத காவிரி சமவெளிப் பகுதியில்,
15 தளங்கள் கொண்ட சுமார் 60 மீட்டர் உயரமான ஒரு கற்கோயிலை ராஜராஜன் எழுப்பியது என்பது மாபெரும் சாதனையே. அது மட்டுமன்றி, கல்வெட்டுகள், சிற்பங்கள், ஓவியங்கள், வழிபாட்டுக்கான செப்புத் திருமேனிகள் என்று பல புதிய அம்சங்களையும் இத் திருக்கோயிலில் புகுத்தி கோயில் கட்டும் கலையில் ஒரு புரட்சியை ஏற்படுத்தியவன் ராஜராஜன்.
தஞ்சாவூர் பெரிய கோயிலைப் பற்றிப் பல நூல்கள் வெளிவந்துள்ளன. ஆயினும் இவற்றில் முரண்பாடுகள் காணப்படுகின்றன. கோபுரத்தின் உயரம்
59.75 மீட்டர் முதல் 65.85 மீட்டர் வரை குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. எனவே சோழர் கால அளவுகளின்படி கோயிலின் திட்டமிடப்பட்ட உயரம் என்ன, கடைக்கால்கள் எந்த அடிப்படையில் திட்டமிடப்பட்டன. கட்டப்பட்டன, பாரந்தூக்கிகள் முதலியன இல்லாத ஒரு காலத்தில் சுமார் 60
மீட்டர் உயர கோபுரம் எவ்வாறு கட்டப்பட்டது.
இந்த கேள்விகளுக்கு விடைபெற நாம் ராஜராஜன் காலத்தில் கையாளப்பட்ட அளவு முறைகளைப் பற்றிச் சற்று தெரிந்து கொள்ளவது அவசியம்..
பெரிய கோயில் அளவுகோல்...
எட்டு நெல் கதிர்களை அகலவாட்டில் ஒன்றோடொன்று நெருக்கமாக அமைத்து அந்த நீளத்தை விரல், மானாங்குலம், மானம் என்று அழைத்தனர். இருப்பத்தி நான்கு விரல் தஞ்சை முழம் என்று அழைக்கப்பட்டது. ஒரு முழமே இருவிரல் நீட்டித்து பதினாறு விரல் அகலத்து, ஆறுவிரல் உசரத்து பீடம், ஒரு விரலோடு ஒரு தோரை உசரத்து பதுமம் என்ற திருமேனி பற்றிய குறிப்பை காணலாம்.
தற்போதைய அளவின்படி ஒரு விரல் என்பது 33
மில்லி மீட்டராகும். கருவறை வெளிச்சுவர்களில் காணப்படும் கலசத்தூண்களின் அகலம் 10
விரல்களாகும், அதாவது
0.33 மீட்டர் ஆகும். இதுவே தஞ்சாவூர் பெரிய கோயிலின் அடிப்படை அளவாகும். இதனை நாம் அலகு என்று குறிப்பிடலாம். இந்த அடிப்படையில் விமானத்தின் திட்டமிட்ட உயரம்
180 அலகுகள். அதாவது சுமாராக 59.40 மீட்டர். சிவலிங்கத்தின் உயரம் சரியாக 12
அலகுகள். இதைப்போன்று 15 மடங்கு உயரமான
180 அலகுகள், அதாவது 59.40 மீட்டர் என்பதே கோபுரத்தின் திட்டமிடப்பட்ட உயரம். கருவறையின் இரு தளங்களிலும் விமானத்தின் பதின்மூன்று மாடிகளும் சேர்ந்து 15
தளங்கள் என்பது இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது. அலகுகளின் அடிப்படையில் கருவறை 24
அலகுகள் கொண்ட ஒரு சதுரம். கருவறையின் உட்சுவரும், வெளிச்சுவரும் முறையே 48
அலகுகள், 72 அலகுகள் அளவுடைய சதுரங்களாகும். பிரகாரத்தில் நாம் காணக்கூடிய விமானத்தின் அடிப்பகுதி (உபானா)
90 அலகுகள். இந்த அடிப்படையில் விமானத்தின் கடைக்கால்
108 அலகுகள் (36 மீ ஷ் 36 மீ) பக்க அளவு கொண்ட பெரிய சதுரமாக இருக்கலாம் என யூகிக்க முடிகிறது. சரியான அளவுகள் தெரியவில்லை.
இந்த கடைக்கால் மிகக்குறைந்த ஆழத்திலேயே, அதாவது 5 அலகுகள் ஆழத்தில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது எனத் தெரியவந்துள்ளது. கோயில் வளாகத்தின் அருகே பாறை தென்படுகிறது. ஆயினும் சுமார்
42,500 டன் எடையுள்ள விமானத்தை பாறையின் தாங்கு திறனைச் சோதித்துப் பார்க்காமல் கட்டியிருக்க மாட்டார்கள் என்று தோன்றுகிறது. சுமார்
1.2 மீ ஷ்
1.2 மீ சதுரத்தில் 0.6 மீ ஷ் 0.6 ஷ் 0.6 மீ அளவு கற்களை ஒவ்வொரு அடுக்கிலும் நான்கு கற்கள் என்ற கணக்கில் அடுக்கிக் கொண்டே போய் பாறையில் எப்போது விரிசல்கள் விழுகின்றன என்பதைக் கவனித்த பின்னரே கடைக்காலின் அளவுகள் தீர்மானிக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பே பாறையின் மேல் வரும் அழுத்தம் குறித்த சோதனைகள் இக்கோயில் நிர்மாணித்த சிற்பிகள் மேற்கொண்டனர் என்பது இக்கோயிலின் மற்றொரு சிறப்பம்சமாகும்.
பெரிய கோயிலின் விமான வடிவமைப்பு
180 அலகுகள் உயரம் கொண்ட கோயில் விமானம் எவ்வாறு கட்டப்பட்டது என்பது குறித்த குறிப்புகள் எதுவுமில்லை. சில சாத்தியக் கூறுகள் மட்டுமே பரிசீலிக்கலாம். கருவறையின் உட்சுவருக்கும், வெளிச்சுவருக்கும் இடையே 6 அலகுகள் கொண்ட உள் சுற்றுப்பாதை உள்ளது. இந்த இடைவெளி படிப்படியாகக் குறைக்கப்பட்டு, சுமார் 20
மீட்டர் உயரத்தில் இரு சுவர்களும் இணைக்கப்பட்டன. இங்கிருந்து விமானம் மேலே எழும்புகிறது. சுவர்களை இணைத்ததன் மூலம் 72
அலகுகள் பக்க அளவு கொண்ட (சுமார் 24 மீ ஷ் 24 மீ) ஒரு பெரிய சதுர மேடை கிடைக்கப் பெற்றது. விமானம் 13 தட்டுகளைக் கொண்டது. முதல் மாடியின் உயரம் சுமார் 4.40 மீட்டர், பதின்மூன்றாவது மாடியின் உயரம் சுமார்
1.92 மீ. பதின்மூன்று மாடிகளின் மொத்த உயரம்
32.5 மீட்டராகும். பதின்மூன்றாவது மாடியின் மேல் எண்பட்டை வடிவ தண்டு, கோளம், கலசம் மூன்றும் உள்ளன. இதன் மொத்த உயரம் 30
அலகுகள். அதாவது பிரகாரத்திலிருந்து விமானத்தின்
13-வது மாடி சரியாக 150 அலகுகள் (50 மீ) உயரத்தில் உள்ளது. தஞ்சை சிற்பிகள் இந்த உயரத்தை மூன்று சம உயரப் பகுதிகளாகப் பிரித்துள்ளனர்.
அதாவது, கருவறை மேல் மாடி உயரம் 50
அலகுகள், விமானத்தின் முதல் மாடியிலிருந்து 5-வது மாடி வரை 50
அலகுகள், விமானத்தின் 6-வது மாடியிலிருந்து
13-வது தளம் வரை 50 அலகுகள். இந்த மூன்று பகுதிகளுக்கும் அதன் உயரத்துக்கேற்ப தனித்தனியான சார அமைப்புகள் அமைக்கத் திட்டமிட்டிருந்தர் என்று தெரிகிறது.
சாரங்களின் அமைப்பு
கருவறைக்கு ஒரு கீழ்தளமும் ஒரு மேல் தளமும் உள்ளன. மேல் தளத்தின் கூரை சரியாக 50
அலகுகள் (16.5 மீ) உயரத்தில் உள்ளது. இங்கு தான் முதல்கட்ட சாரம் - ஒரு சாய்வுப் பாதை முடிவுற்றது. ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட சாய்வுப் பாதைகள் (தஅஙடந) உபயோகப்படுத்தப்பட்டுள்ளது தெரிகிறது. இவை பல ஆண்டுகளுக்கு நிலைத்து நிற்கும் வகையில் அமைக்கப்பட்டன. சாய்வுப் பாதையின் இருபக்கங்களிலும் கற்கள் - சுண்ணாம்புக் கலவை கொண்டு கட்டப்பட்ட உறுதியான சுவர்கள் இருந்தன. இந்த இரு சுவர்களுக்கு நடுவில் உள்ள பகுதி (4
அல்லது 5 மீ அகலம் இருக்கலாம்) பெரிய மற்றும் சிறிய உடைந்த கற்கள், துண்டுக் கற்கள் ஆகியவற்றால் நிரப்பப்பட்டன. மண்ணால் அல்ல. யானைகள் செல்வதற்கு ஏற்ற மிதமான வாட்டத்துடன் அமைக்கப்பட்டன. மழைநீர் வடியவும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. கோயிலின் திருமதில் சுவரும் (சுமார் 1 மீ குறுக்களவு கொண்டது) இதே பாணியில் கட்டப்பட்டிருந்தது என்பது குறிப்பிட்டத்தக்கது.
இரண்டாவது கட்டமாக 50
முதல் 100 அலகுகள் வரை (சுமார் 16.5 மீட்டரிலிருந்து 33 மீட்டர் உயரம் வரை) விமானம் கட்டுவதற்குச் சற்று மாறுபட்ட சாரம் தேவைப்பட்டது. இது அமைப்பில் சீனாவின் நெடுஞ்சுவர் போல் ஓர் அரண் மதில் சுவர் அமைப்பாக செங்குத்தான இரு சுவர்களையும், அதன் நடுவே முதல்கட்ட சாரத்தைப் போல் யானைகள் செல்வதற்கேற்ற வழித்தடத்தையும் கொண்டிருந்தது. விமானத்தின் நான்கு பக்கங்களையும் சுற்றிச் செல்லுமாறு அமைந்திருந்த இந்த அரண் மதில் சாரம், கோபுரம் உயர உயர தானும் உயர்ந்து கொண்டே சென்றது. முதல் கட்ட சாய்வுப் பாதையின் இறுதிகட்ட மேடைச் சுவர்களுடன் இந்த இரண்டாம் கட்ட சாரத்தின் சுவர்கள் இணைக்கப்பட்டிருந்தன. இந்த கட்டுமானத்தின் அமைப்பில் மிகுந்த கவனம் தேவைப்பட்டது. இதுமட்டுமன்றி இந்த அரண் சுவர்களுக்கு நிறைய கற்களும் தேவைப்பட்டன. முதல் கட்ட சாரங்களில் சில கலைக்கப்பட்டு, அவற்றின் கற்கள் முதலியவை செங்குத்தான அரண் சுவர்கள் கட்டுவதற்கு உபயோகப்படுத்தப்பட்டன என்று நம்புவதற்கு இடமிருக்கிறது.
இறுதிகட்டமாக,
100 முதல் 150 அலகுகள் வரையிலான விமானப் பணிகளுக்காக மரத்தினாலான வலுவான சாரம் அமைக்கப்பட்டது. சவுக்குக் கழிகள், சணல் கயிறுகள் தவிர்க்கப்பட்டன. தரமான நல்ல உறுதியான மரங்களிலான தூண்கள், நேர்ச்சட்டங்கள், குறுக்குச் சட்டங்கள் அனைத்தும் முட்டுப் பொருத்துகள் மூலம் இணைக்கப் பெற்றன. இவை இரண்டாவது கட்ட மதில் அரண் சாரத்தில் நிலை நிறுத்தப்பட்டன. செங்குத்தான தூண்களும் நேர் சட்டங்களும் மேடைகளை விரும்பிய விதத்தில் அமைத்துக் கொள்ள உதவின.
அரண் மதில் உட்சுவரிலிருந்து மேடைகளுக்குக் கற்களையும் சிற்பிகள் மற்றும் ஏனைய தொழிலாளர்களையும் எடுத்துச் செல்ல சாய்வுப் பாதைகள் அமைப்பது இந்த முறையில் எளிதாகவிருந்தது.
மேலே கூறிய அமைப்பு ஒரு சாத்தியக் கூறு. இரண்டாவது கட்ட அரண் மதில் சுவர் சாரத்துக்கு முதல் கட்ட சாய்வுப் பாதைகள் கலைக்கப்பட்டு, அதன் கற்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. விமானக் கட்டுமானப் பணிகள் அனைத்தும் முடிவுற்றதும் சாரங்கள் கலைக்கப்பட்டு, கற்கள், மண், மரம் அனைத்தும் கோயில் மதில் சுவர், மதில் சுவர் உள்புறத்தில் காணப்படும் துணைக் கோயில்கள், நுழைவுவாயில்கள், சாலைகள் அமைப்பது முதலிய கட்டுமானங்களில் எவ்வித சேதாரமுமின்றி முழுமையாகப் பயன்படுத்தப்பட்டதா என்பது குறிப்பிடத்தக்கதது.
!!
No comments:
Post a Comment